Benedictus Spinoza (1632-1677), filosoof van de vrijheid, was zijn tijd ver vooruit toen hij de Bijbel niet langer als het woord van God beschouwde maar als een gewoon boek ontmaskerde, geschreven door mensen van vlees en bloed. Maar hoe de moraal te funderen als heilige boeken niet langer heilig zijn? Door de Natuur te leren kennen en begrijpen, aldus Spinoza. Dit boek schuift westerse beschavingsiconen als de godsgelovigen Erasmus en Kant terzijde en zet daar de realisten Machiavelli en Spinoza voor in de plaats. Vanuit dit perspectief komt een breed scala aan onderwerpen aan de orde zoals religie, politiek, religieus terrorisme, mensen- en dierenrechten en economie.

In zijn vierde boek kijkt Willem Brouwer terug op zijn werkzame leven als gynaecoloog. Openhartig vertelt hij over zijn opleiding tot arts, zijn specialisatie en vooral over zijn werk als gynaecoloog.In zijn vierde boek kijkt Willem Brouwer terug op zijn werkzame leven als gynaecoloog. Openhartig vertelt hij over zijn opleiding tot arts in Groningen in de jaren 60, zijn specialisatie in Amsterdam en vooral over zijn werk als gynaecoloog in Leeuwarden. Hilarische, ontroerende, maar soms ook schokkende verhalen. Dit is meer dan een boek over een loopbaan als medisch specialist. Willem Brouwer toont regelmatig scherp inzicht in de veranderende tijdgeest. Hij doet dit in een relativerende stijl waarbij hij de confrontatie met zichzelf niet schuwt. Willem Brouwer (1941) studeerde geneeskunde aan de RU te Groningen. Hij specialiseerde zich in obstetrie en gynaecologie aan het OLVG te Amsterdam. Van 1976 tot 2007 werkte hij als gynaecoloog in een Leeuwarder ziekenhuis. Na zijn pensionering was hij nog tot 2019 aan dit ziekenhuis verbonden als kwaliteitsfunctionaris. In 2018 verscheen zijn debuut Gooi me niet weg, in 2020 gevolgd door Ken je me nog. In beide boeken beschrijft Brouwer op liefdevolle wijze het dementieproces van zijn echtgenote. Zestig jaar na zijn deelname aan de Elfstedentocht van 1963 verscheen zijn boek De eenzame schaatser.

Steeds weer blader ik naar die gekartelde kiek van mijn moeder die omkijkt en lacht op Breach Candy of naar de sepiafoto van een zomertuin om eindeloos in te verdwijnen. Ze brengen me onmiddellijk in de stemming om het pad van vroeger af te lopen en rond te dwalen in de archieven. Gedreven door het verlangen om het verre en recente verleden zó dicht op de huid te zitten dat ik de angsten, de liefdes, het verdriet en de dromen in mijn eigen woorden kan vangen. 'Hoe eindig alles' begint en eindigt met mijn moeder. Zij verbindt de intieme familieverhalen met elkaar. Verhalen over Slauerhoff, India en Amerika, verhalen over de oorlog, tuinieren, gekte en de dood. In 2013 verscheen ‘Zolang niet alles is verteld, een kleine kroniek van mijn vader’

Wat brengt iemand tot een dergelijk besluit en hoe ervaren verschillende naasten deze keuze, ook als ze voorstander zijn van zelfbeschikking en euthanasie?Als kunstenaar Leo door een beroerte niet meer kan schilderen, valt de bodem onder zijn bestaan weg. De aankondiging dat hij zijn levenseinde in eigen hand wil nemen, slaat bij zijn drie kinderen in als een bom. Ze reageren ieder op hun eigen wijze. Het besluit van hun vader confronteert hen met de niet altijd soepele relatie met hem en met de uitdagingen in hun eigen leven. Door zijn keuze en de reacties van zijn kinderen wordt Leo gedwongen een traumatisch verlies uit zijn verleden onder ogen te zien. Deze roman, die ondanks het thema licht van toon is, duikt in de relationele en psychologische aspecten van het zelfgekozen levenseinde binnen een bijzondere familie. Komen ze dichter bij elkaar en slagen ze erin hun eigen leven op de rails te houden? En blijft Leo bij zijn voornemen tot levensbeëindiging?

Als Douwe Mout in 1740 kapitein wordt op een VOC-schip en daarmee in Bengalen arriveert, verandert zijn leven op slag als hij daar oog in oog komt te staan met een jonge neushoorn. Hij besluit het dier mee te nemen naar De Nederlanden, maar heeft geen idee wat hij zich daarmee op de hals haalt. Bij een bevriende drukker in Leiden laat hij affiches maken om betalende bezoekers naar kermissen en jaarmarkten te trekken. Nieuwsgierigen stromen toe om het in die tijd nog onbekende dier te bewonderen. Geleerden bestuderen haar nauwkeurig en kunstenaars raken gefascineerd door elke plooi. Al gauw blijkt dit voor Douwe een lucratieve bezigheid en neemt hij ontslag bij de VOC. Dan wordt het ook tijd om de grens over te trekken. Behalve boeren en burgers maken ook bepruikte en geparfumeerde edellieden en vorsten hun opwachting bij het monstrueuze dier. Zo reist Douwe Mout zeventien jaar lang met Clara door Europa en wordt de neushoorn een hype, een fenomeen dat je gezien moet hebben. In het Rijksmuseum is van 30 september 2022 tot 15 januari 2023 in de Philipsvleugel een tentoonstelling te bezoeken over Clara. Met het verhaal van Clara laat deze tentoonstelling zien hoe nieuwe kennis een wereldbeeld veranderde en welke centrale rol kunst hierin speelde. Hoogtepunt is het levensgrote en ten poten uit portret uit het Staatliches Museum in Schwerin dat Jean-Baptiste Oudry in 1749 in Parijs van Clara schilderde. De roman 'Clara, de eerste neushoorn in Nederland' van Agnita de Ranitz verschijnt ter gelegenheid van deze tentoonstelling eind september 2022

Lucht is een verhaal over zorg, troost en veiligheid. Over loslaten, leven en sterven. En over de kleine dingen die in de laatste weken van een leven steeds belangrijker worden: een slok water, liefde en lucht...In Lucht vertelt Eveline van de Putte het ontroerende verhaal over de laatste weken met haar moeder. In een kleine kamer van het verpleeghuis brengen moeder en dochter die samen door. Ze voeren korte gesprekken. De moeder wordt plotseling blind, de dochter blijft fijnzinnig observeren: de wandelaars in de binnentuin, de trouwe, jonge meeuw Dick, en de verwarde ouderen in het tehuis. Lucht is zowel een persoonlijke herinnering als een universeel verhaal over zorg, troost en veiligheid. Over vasthouden, loslaten, leven en sterven. En over de kleine dingen die in de laatste weken van een leven steeds belangrijker worden: liefde, lucht en een slok water.